2η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ, Αύγουστος 2000. Εκδήλωση στη βυζαντινή Οσδίνα, κοντά στο χωριό πέντε Εκκλησίες της Θεσπρωτίας. Μια εναλλακτική εκδήλωση, χωρίς μικρόφωνα και ηχεία, παραδομένοι στην ακουστική και στη μαγεία του τοπίου. Φτάσαμε ως εδώ με ποδαρόδρομο στα χαλάσματα και ακολούθησε περιήγηση στις βυζαντινές εκκλησίες από την αρχαιολόγο Νίκη Βασιλικού, έφορο Αρχαιοτήτων στα Γιάννενα τότε. Μετά πιάσαμε το τραγούδι, έτσι, για το καλό, για να αναστήσουμε για λίγο το χώρο με την τόση αλλοτική ιστορία και την τόση σημερινή απουσία. Εδώ άντρες και γυναίκες από το Άνω Πωγώνι, από τα χωριά Χλωμό και Πολύτσανη. Νυτυμένοι ομοιόμορφα, έτοιμοι κιόλας για τη συναυλία που αργότερα διοργανώσαμε στους Φιλιάτες. Ο ήλιος δύει κι εμείς ακροβολισμένοι στα ερείπια της Οσδίνας - της Ιουστίνας του Βυζαντίου- να αφουγκραζόμαστε τις πωγωνίσιες φωνές και να αρμέγουμε με το βλέμμα τη θέα του Καλαμά, του Φαραγγιού του και της γέφυρας της Μπολιάνας. Κάπως έτσι περνάμε τα καλοκαίρια μας εκεί πάνω... Τι λέτε, συνταξιδεύουμε; φωτογραφία, παρουσίαση Α.Λ.

Παλιά Σαγιάδα, στο αγαπημένο αλώνι. Αύγουστος 2000, 2η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Πρώτη φορά στην αντικρινή τους Ήπειρο οι γκρεκάνοι τραγουδούν τα δικά τους πολυφωνικά ιδιώματα αλλά και τις υπέροχες ταραντέλες τους. Μέλη του συλλόγου και συγκροτήματος ARGALEIO, περίφημου σχήματος με μακρά ιστορία και έδρα στο Corigliano dÓtranto της ελληνόφωνης Απουλίας. Για τη μετάκλησή τους είχαμε ταξιδέψει ένα μήνα νωρίτερα στο Σαλέντο. Εδώ με τα παράξενα μουσικά όργανα της Grecia Salentina. Αριστερά στη φωτογραφία η κούπα κούπα και δίπλα της η σαλεντίνικη λύρα. Όρθιος με το ταμπορέλο στα δεξιά ο Leonardo, αγαπημένος φίλος που μας υποδέχθηκε το επόμενο καλοκαίρι στη φάρμα του στο Σαλέντο. Πίσω τους, γενειοφόρος τότε, ο Θωμάς Φώτσης, κάτοικος προσωρινά εσχάτως της Μονής Σινά στο γενέθλιο τόπο του, την Αίγυπτο. Κάπου τότε τα γεφύρια του Πολυφωνικού Φεστιβάλ στο Ιόνιο άρχισαν να στεριώνουν. και από τότε παραμένουν ενεργά. φωτογραφία, παρουσίαση Α.Λ.

ο καλός ηπειρώτης τραγουδιστής ΣΑΒΒΑΣ ΣΙΑΤΡΑΣ τραγουδά σε εκδήλωση στο πλαίσιο της 4ης ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ στη Σωτήρα της Άνω Δερόπολης, συνοδευόμενος από το Θωμά Λώλη από τους Άγιους Σαράντα στο κλαρίνο και τον Ilir Muco από το Δέλβινο στο ηπειρώτικο ντέφι. στο λαούτο ο Μάξι Κούτσι από το Αργυρόκαστρο. στο βάθος ο Οργανωτικός Γραμματέας του Φεστιβάλ και της "ΑΠΕΙΡΟΥ" Αντώνης Έξαρχος αφισσοκολά... αν θυμόμαστε καλά και ...ακούμε καλά τη φωτογραφία (!) ο Σιάτρας τραγουδά το αγαπημένο μας "πήγαινα το δρόμο δρόμο", ένα τραγούδι που θα μπορούσε να είναι και το μουσικό σήμα του Πολυφφωνικού Καραβανιού που στράτες και σύνορα διαβαίνει καλοκαίρια και χειμώνες. φωτογραφία, παρουσίαση Α.Λ.

Σωτήρα, Άνω Δερόπολη, Αύγουστος 2002. 4η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Η πρώτη μας εκδήλωση εκτός των συνόρων. Η πρώτη μας εκδήλωση στην προγονική ρίζα  των πρωτεργατών της "ΑΠΕΙΡΟΥ", ένα χωριό με ξεχωριστή πολυφωνική παράδοση, πίσω από τη Μουτργκάνα, μέσα στα έλατα και τα τρεχούμενα χωριά. Με την άφιξή μας ξεσπά βροχή και μπαίνουμε στο καφενείο. Διακοπή ρεύματος-τον καιρό εκείνο είχε ρεύμα στο χωριό 2 ώρες τη μέρα-ρεύμα με το δελτίο... Πιάνουμε όλοι γύρω τις καρέκλες κι αρχίζουμε το γλέντι. Μαζί μας και η αγαπημένη μας ζυγιά του Θωμά Λώλη με μουσικούς από τη Βόρειο Ήπειρο και την Αλβανία. Κάποια στιγμή ο Ηλίας αφήνει το ντέφι κι αρχίζει να φυσά στο κλαρίνο του Θωμά ενώ ο Μάξι παίζει λαούτο. Σε λίγο ο ουρανός καθαρίζει, βγαίνουμε στην πλατεία και ξεκινάμε την εκδήλωση. Τα μάτια βουρκώνουν κι οι λέξεις βγαίνουν με αναφιλητά... παρουσίαση Α.Λ.

Παλιά Σαγιάδα, Αύγουστος 2000. 2η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Οι τρείς μέρες της πρώτης Συνάντησης έγιναν ήδη έξι, οι συμμετοχές και οι συνδιοργανωτές αυξήθηκαν, ο φόβος της μία και μόνο φοράς εξέλειπε. Η 2η Συνάντηση ολοκληρώνεται στον εγκατελειμένο οικισμό πάνω από τη σημερινή Σαγιάδα. Πρώτη φορά στην Παλιά Σαγιάδα, στο αλώνι της που μέλει να γίνει μια αέναη επιστροφή στο ταξίδι μας. Η επιμονή του Μιχάλη Πασιάκου γίνεται η αιτία να βρεθούμε σε αυτό το μαγικό τόπο. Σε τούτη την εκδήλωση υποδεχόμαστε για πρώτη φορά την γκρεκάνικη πολυφωνία με τους ελληνόφωνους κατοίκους της αντικρινής Απουλίας.  Προς το τέλος προσκαλούμε τους ίδιους τους Σαγιαδινούς να πάρουν το τραγούδι. Με την παρότρυνση του Σαγιαδινού δημοσιογράφου και κατοπινά Δημάρχου Σαγιάδας Βαγγέλη Μάστορα ένας πολυφωνικός όμιλος από παλιούς Σαγιαδινούς πιάνει πολυφωνικά τραγούδια του τόπου ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τη Συνάντηση και εγγράφοντας έναν από τους σημαντικότερους άξονες δραστηριοποίησης για τα επόμενα χρόνια. Να ακούσουμε τα τραγούδια των τόπων στους ίδιους τους τόπους με τους κατοίκους τους να ξανατραγουδούν μετά από χρόνια. παρουσίαση Α.Λ.

Σωπική, 31 Ιουλίου 2003. 5η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Το ταξίδι μας μεγαλώνει δοαρκώς. Τα περάσματά μας στις διόδους και τις κερκόπορτες των συνόρων πληθαίνουν. Τη μέρα αυτή πρώτη φορά περνάμε στην Αλβανία δίχως βίζα, δίχως διαβατήριο. Πέρασμά μας ένας χωματόδρομος που ξεκινά δίπλα στο φυλάκιο των Δρυμάδων και καταλήγει στο πρώτο χωριό της περιοχής του Άνω Πωγωνίου που απέμεινε μέσα στην Αλβανία, τη Σωπική. Ένας χωματόδρομος 4-5 χλμ, τον κάναμε ποδαράτι διαβαίνοντας δίπλα στα σκιάχτρα των οχυρωματικών έργων της εποχής του Χότσα και αλυτρωτικούς σταυρούς. Φτάνοντας στη Σωπική ερημιά. Κάποια στιγμή κάτι ασπροφορεμένα κεφαλάκια ξεπροβάλουν πίσω από μια μάντρα για να χαθούν αμέσως. Εδώ οι γυναίκες φορούν άσπρα μαντήλια. Μετά από ώρα και με την καμπάνα καλούμε τους λιγοστούς κατοίκους στην εκκλησιά για να τραγουδήσουμε όλοι μαζί στο προαύλιό της. Λίγο νωρίτερα ψέλναμε στο εσωτερικό της υπέροχης εκκλησίας με τη μοναδική ξυλογλεπτική του τέμπλου της.  παρουσίαση Α.Λ.

Κεφαλόβρυσο, 30 Ιουλίου 2001. 3η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Ο βλαχόφωνος πολυφωνικός όμιλος τραγουδά, πρεσβεύοντας μια πολυφωνία που με τον τρόπο της διαπερνά τα Βαλκάνια, απαντώντας σε διάφορες χώρες τους. Συγγένεις καταγωγής και πολιτιστικές ταυτίσεις με τους βλάχους της Νότιας Αλβανίας αναδεικνύουν την εκδήλωση σαν έναν αποκαλυπτικό τόπο συνάντησης της πολυφωνίας του Κεφαλόβρυσου με εκείνη του χωριού ANDON POCI, βόρεια του Αργυρόκαστρου. Ίδια επίθετα, ίδια γλώσσα, ίδια τραγούδια. Οι εκδηλώσεις στο Κεφαλόβρυσο από τις πλέον μαζικές στα Πολυφωνικά Καραβάνια. Μια μεγάλη πλατεία γεμάτη από κόσμο. Η μετάφραση των τραγουδιών γίνεται κυρίως για εμάς, τους ταξιδιώτες του φεστιβάλ. Οι υπόλοιποι καταλαβαίνονται μεταξύ τους. Ανάμεσα στα μέλη του Πολυφωνικού του Κεφαλόβρυσου ένα παιδί. Στέκεται σοβαρό σοβαρό και κάπου κάπου ισοκρατεί και αυτό, κρατά το μπάσο όπως το λένε εκεί... Μια εικόνα σαν ίχνος του μέλλοντος στο δύσκολο παρόν του πολυφωνικού τραγουδιού. παρουσίαση Α.Λ.
  Αγία Μαρίνα, 3/8/2001, 3η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Σε έναν τόπο, ένα χωριό, με ανοιχτές πληγές, λίγους μήνες μετά τη μεγάλη πυργαγιά με τους τόσους νεκρούς. Μια φωτιά που έκαιγε μέρες πριν περάσει στην Ελλάδα και καταστρέψει τα πάντα στο διάβα της. Είπαμε, όμως, εδώ είναι παραμεθόριος-παλιότερα είχε και γέφυρες στρατιωτικές και μπάρες για ...διόδια, μην ζητάμε πολλά. Η εκδήλωση είναι η πρώτη μάζωξη του χωριού μετά τη φωτιά. Τα μάτια όλων βουρκωμένα ξεσπάνε σε δάκρυα όταν το Πολυφωνικό του Παρακάλαμου τραγουδά ένα τραγούδι για την "καμμένη Αγιά Μαρίνα", με στίχους που έγραψε ειδικά για αυτή την εκδήλωση. Στην εικόνα μας στο βάθος τραγουδούν οι γυναίκες από την Άνω Δερόπολη που διάβηκαν τα σύνορα από τα πλαιά μονοπάτια όπου ούτε τελωνεία ούτε σκοποί υπάρχουν. Ο παλιός δρόμος που κάποτε έσμιγε τα γειτονικά χωριά Κοσοβίτσα και Αγία Μαρίνα που τα χώρισε το σύνορο. Ο κόσμος ανάκατος, κάτοικοι και ταξιδιώτες του φεστιβάλ, καθισμένος στις τσιμέντινες πεζούλες, στα δικά του "σαλόνια"... κάποιες στιγμές και τα τζιτζίκια κρατούσαν την ανάσα τους, έτσι νόμιζα. ψυχές-προσάναμμα... παρουσίαση Α.Λ.

https://i.servimg.com/u/f32/11/69/12/83/foto_m10.jpg