τραγούδια της ξενιτιάς
3 απαντήσεις
Σελίδα 4 από 4
Σελίδα 4 από 4 • 1, 2, 3, 4
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ
¶νοιξε θλιβερή καρδιά και πικραμένα χείλη
άνοιξε, παίξε γέλασε, σαν πούησταν μαθημένα.
Με τι νΆ ανοίξω, να χαρώ, να παίξω, να γελάσω;
Τα χέρι, ποχουν τα κλειδιά είναι ξενιτεμένα,
πολύ εξενιτεύτηκαν, πολύ μακριά στα ξένα.
- Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;
Να στείλω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
να στείλω και το δάκρυ μου σΆ ένα φτενό μαντίλι.
Τα ξένα θέλουν φρόνηση, θεού ταπεινοσύνη,
θέλουν γυναίκα στο πλευρό και μάνα στο κεφάλι,
της αδερφής προσκέφαλο, να το ρωτούν τι θέλει.
Νάχα νερό απΆ τον τόπο μου και μήλο από τη μηλιά μου,
νάχα και μοσκοστάφυλο από την περγουλιά μου.
Η μια τρέχει για το νερό κι άλλη για το μήλο
κι η τρίτη (ν) η μικρότερη πάνει για το σταφύλι.
Όσο να παν κι όσο νΆ αρθούν τον βρίσκουν πεθαμένο.
Συμπίλημα στίχων από διαφορετικά τραγούδια της ξενιτιάς όπως συνθέτουν τραγούδι πωγωνίσιο που συναντήσαμε στη συλλογή του ΥΦΑΝΤΗ "ΠΩΓΩΝΙΣΙΟΣ ΓΑΜΟΣ", μια από τις συλλογές που μεταγράφηκαν ψηφιακά στο ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ". πολυφωνική του ηχογράφηση ακούγεται στο ντοκιμαντέρ του Πάνου Καρκανεβάτου "ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ" σε επιμέλεια Λάμπρου Λιάβα
¶νοιξε θλιβερή καρδιά και πικραμένα χείλη
άνοιξε, παίξε γέλασε, σαν πούησταν μαθημένα.
Με τι νΆ ανοίξω, να χαρώ, να παίξω, να γελάσω;
Τα χέρι, ποχουν τα κλειδιά είναι ξενιτεμένα,
πολύ εξενιτεύτηκαν, πολύ μακριά στα ξένα.
- Τι να σου στείλω, ξένε μου, τι να σου προβοδίσω;
Να στείλω μήλο σέπεται, κυδώνι μαραγκιάζει,
να στείλω και το δάκρυ μου σΆ ένα φτενό μαντίλι.
Τα ξένα θέλουν φρόνηση, θεού ταπεινοσύνη,
θέλουν γυναίκα στο πλευρό και μάνα στο κεφάλι,
της αδερφής προσκέφαλο, να το ρωτούν τι θέλει.
Νάχα νερό απΆ τον τόπο μου και μήλο από τη μηλιά μου,
νάχα και μοσκοστάφυλο από την περγουλιά μου.
Η μια τρέχει για το νερό κι άλλη για το μήλο
κι η τρίτη (ν) η μικρότερη πάνει για το σταφύλι.
Όσο να παν κι όσο νΆ αρθούν τον βρίσκουν πεθαμένο.
Συμπίλημα στίχων από διαφορετικά τραγούδια της ξενιτιάς όπως συνθέτουν τραγούδι πωγωνίσιο που συναντήσαμε στη συλλογή του ΥΦΑΝΤΗ "ΠΩΓΩΝΙΣΙΟΣ ΓΑΜΟΣ", μια από τις συλλογές που μεταγράφηκαν ψηφιακά στο ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της ΜΚΟ "ΑΠΕΙΡΟΣ". πολυφωνική του ηχογράφηση ακούγεται στο ντοκιμαντέρ του Πάνου Καρκανεβάτου "ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ" σε επιμέλεια Λάμπρου Λιάβα
ΑΠΕΙΡΟΣ- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 1023
Registration date : 07/11/2007
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΕΝΑ ΠΟΥΛΙ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ
Ένα πουλί θαλασσινό, αη μωρέ γραμματικέ,
κι ένα πουλί βουνίσιο, γραμματικέ κι αφέντη.
Μαλώνει το θαλασσινό, αη μωρέ γραμματικέ,
μαλώνει το βουνίσιο, γραμματικέ κι αφέντη.
-Φεύγα, σύρε στον τόπο σου, αη μωρέ γραμματικέ,
στον τόπο τον δικό σου, γραμματικέ κι αφέντη.
-Μη με μαλώνεις, σταυραϊτέ, αη μωρέ γραμματικέ
και μη με παραπαίρνεις, γραμματικέ κι αφέντη.
Να κάτσω Μάη και θεριστή, αη μωρέ γραμματικέ,
κι όλον τον Αλωνάρη, γραμματικέ κι αφέντη.
Να κάτσω και τον Αύγουστο, αη μωρέ γραμματικέ.
Στις δυο του χινοπώρου, γραμματικέ κι αφέντη,
Φεύγω, πάω στον τόπο μου, αη μωρέ γραμματικέ,
στον τόπο το δικό μου, γραμματικέ κι αφέντη.
το στιχουργικό μοτίβο "ένα πουλί θαλασσινό κι ένα πουλί βουνίσιο" απαντά σε διαφορετικά τραγούδια, ποικίλης θεματολογίας. ενδεικτικό αυτό το τραγούδι της ξενιτιάς που μιλά και για το φθινόπωρο, μέρες που είναι. το συναντήσαμε στη συλλογή του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ"
Ένα πουλί θαλασσινό, αη μωρέ γραμματικέ,
κι ένα πουλί βουνίσιο, γραμματικέ κι αφέντη.
Μαλώνει το θαλασσινό, αη μωρέ γραμματικέ,
μαλώνει το βουνίσιο, γραμματικέ κι αφέντη.
-Φεύγα, σύρε στον τόπο σου, αη μωρέ γραμματικέ,
στον τόπο τον δικό σου, γραμματικέ κι αφέντη.
-Μη με μαλώνεις, σταυραϊτέ, αη μωρέ γραμματικέ
και μη με παραπαίρνεις, γραμματικέ κι αφέντη.
Να κάτσω Μάη και θεριστή, αη μωρέ γραμματικέ,
κι όλον τον Αλωνάρη, γραμματικέ κι αφέντη.
Να κάτσω και τον Αύγουστο, αη μωρέ γραμματικέ.
Στις δυο του χινοπώρου, γραμματικέ κι αφέντη,
Φεύγω, πάω στον τόπο μου, αη μωρέ γραμματικέ,
στον τόπο το δικό μου, γραμματικέ κι αφέντη.
το στιχουργικό μοτίβο "ένα πουλί θαλασσινό κι ένα πουλί βουνίσιο" απαντά σε διαφορετικά τραγούδια, ποικίλης θεματολογίας. ενδεικτικό αυτό το τραγούδι της ξενιτιάς που μιλά και για το φθινόπωρο, μέρες που είναι. το συναντήσαμε στη συλλογή του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ"
ΑΠΕΙΡΟΣ- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 1023
Registration date : 07/11/2007
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ
Στον τόπο που γεννήθηκα
θέλω να ξεψυχήσω
και μαύρη πέτρα πίσω μου
της ξενιτιάς να ρίξω.
Είναι μεγάλος ο καημός,
της ξενιτιάς τα ντέρτια.
Πώς να γυρίσω μοναχός
με βάσανα με πόνους;
Βαρέθηκα μανούλα μου,
τέτοια ζωή να κάνω
και θα γυρίσω γρήγορα
τον πόνο μου να γιάνω.
από τη συλλογή των ΦΩΤΙΟΥ, ΛΥΤΗ το τραγούδι αυτό που δεν έχει τύχει να ακούσουμε ποτέ τραγουδισμένο. το μέτρο του ίσως μαρτυρά την ύστερη δημιουργία του- μπορεί κανείς να συνδράμει με πληροφορίες?
Στον τόπο που γεννήθηκα
θέλω να ξεψυχήσω
και μαύρη πέτρα πίσω μου
της ξενιτιάς να ρίξω.
Είναι μεγάλος ο καημός,
της ξενιτιάς τα ντέρτια.
Πώς να γυρίσω μοναχός
με βάσανα με πόνους;
Βαρέθηκα μανούλα μου,
τέτοια ζωή να κάνω
και θα γυρίσω γρήγορα
τον πόνο μου να γιάνω.
από τη συλλογή των ΦΩΤΙΟΥ, ΛΥΤΗ το τραγούδι αυτό που δεν έχει τύχει να ακούσουμε ποτέ τραγουδισμένο. το μέτρο του ίσως μαρτυρά την ύστερη δημιουργία του- μπορεί κανείς να συνδράμει με πληροφορίες?
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΑΪΤΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΗΝ ΑΔΡΑΞΕ
Αϊτός την κόρη άδραξε από το παραθύρι,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Ναπό το παραθύρι, βλαχοκόρη μου.
Σαράντα μέρες πάνΆ ν μακριά, σαράντα μερονύχτια,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Σαράντα μερονύχτια, βλαχοκόρη μου.
Και πάησαν και ξεπεζέψαν στα πράσινα λιβάδια,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Στα πράσινα λιβάδια, βλαχοκόρη μου.
Και βγάζΆ από τον κόρφο της αφράτο παξιμάδι.
- Για φάει, κόρη μΆ, για πιες, κόρη μΆ, και πίσω μη θυμάσαι.
- ΈρχομΆ από τη μάνα μου κΆ έρχομαι χορταμένη.
Θυμιούμαι τους γονήδες μου και δεν μπορώ να φάω...
δεν είναι τυπικό τραγούδι της ξενιτιάς, το συναντήσαμε στη συλλογή του ΡΕΜΠΕΛΗ, μεταγράφηκε ψηφιακά στο πλαίσιο του προγράμματος "ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" που υλοποίησε η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία "ΑΠΕΙΡΟΣ". όμορφο...
Αϊτός την κόρη άδραξε από το παραθύρι,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Ναπό το παραθύρι, βλαχοκόρη μου.
Σαράντα μέρες πάνΆ ν μακριά, σαράντα μερονύχτια,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Σαράντα μερονύχτια, βλαχοκόρη μου.
Και πάησαν και ξεπεζέψαν στα πράσινα λιβάδια,
- Γιε μΆ, Γιαννούλα μΆ, γιε μΆ-
Στα πράσινα λιβάδια, βλαχοκόρη μου.
Και βγάζΆ από τον κόρφο της αφράτο παξιμάδι.
- Για φάει, κόρη μΆ, για πιες, κόρη μΆ, και πίσω μη θυμάσαι.
- ΈρχομΆ από τη μάνα μου κΆ έρχομαι χορταμένη.
Θυμιούμαι τους γονήδες μου και δεν μπορώ να φάω...
δεν είναι τυπικό τραγούδι της ξενιτιάς, το συναντήσαμε στη συλλογή του ΡΕΜΠΕΛΗ, μεταγράφηκε ψηφιακά στο πλαίσιο του προγράμματος "ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ" που υλοποίησε η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία "ΑΠΕΙΡΟΣ". όμορφο...
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΚΑΡΒΑΝΙΑ ΤΑ ΖΑΓΟΡΙΑΝΑ
Κίνησαν τα καρβάνια τα ζαγοριανά,
κίνησε κι ο καλός μου να πάει στην ξενιτιά.
Δώδεκα χρόνους πέρασε και γράμμα δεν μου γράφει
και από τα δώδεκα κι ομπρός μου στέλλει ένα γράμμα.
«θέλεις άλλον να πάρεις, θέλεις να παντρευτείς,
η καλόγρια να γένεις, να με καρτερείς.
Εδώ στα ξένα που είμαι επαντρεύτηκα
και πήρα μια γυναίκα μάγισσας παιδί,
μαγεύει τα καράβια και δεν έρχονται,
μαγεύει τα καρβάνια και δεν ξεκινούν.
Εμάγεψε και μένα και δεν έρχομαι.
Εκίνησα για να ΅ρθω χίλιες δυο φορές.
ΣτΆ άλογΆ ανηβάινω, χιόνια και βροχές,
μπαίνω στο καράβι, άνεμος βροχές,
τρέχω, γυρίζω πίσω με γλυκοφιλεί
και παύουν οι αγέρες, παύουν κι οι βροντές.
αλλού καράβια εδώ καρβάνια/καραβάνια... πολυφωνικό τραγούδι της ξενιτιάς όπως το απαντήσαμε στη συλλογή του ΤΣΙΟΠΟΥ από τη Σωπική - χωριό του ¶νω Πωγωνίου που το ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ έχει επισκεφθεί πέντε χρονιές μέχρι τώρα. το ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ περιλαμβάνει στην ΗΧΟΘΗΚΗ του 17 διαφεορετικές ηχογραφήσεις του τραγουδιού.
Κίνησαν τα καρβάνια τα ζαγοριανά,
κίνησε κι ο καλός μου να πάει στην ξενιτιά.
Δώδεκα χρόνους πέρασε και γράμμα δεν μου γράφει
και από τα δώδεκα κι ομπρός μου στέλλει ένα γράμμα.
«θέλεις άλλον να πάρεις, θέλεις να παντρευτείς,
η καλόγρια να γένεις, να με καρτερείς.
Εδώ στα ξένα που είμαι επαντρεύτηκα
και πήρα μια γυναίκα μάγισσας παιδί,
μαγεύει τα καράβια και δεν έρχονται,
μαγεύει τα καρβάνια και δεν ξεκινούν.
Εμάγεψε και μένα και δεν έρχομαι.
Εκίνησα για να ΅ρθω χίλιες δυο φορές.
ΣτΆ άλογΆ ανηβάινω, χιόνια και βροχές,
μπαίνω στο καράβι, άνεμος βροχές,
τρέχω, γυρίζω πίσω με γλυκοφιλεί
και παύουν οι αγέρες, παύουν κι οι βροντές.
αλλού καράβια εδώ καρβάνια/καραβάνια... πολυφωνικό τραγούδι της ξενιτιάς όπως το απαντήσαμε στη συλλογή του ΤΣΙΟΠΟΥ από τη Σωπική - χωριό του ¶νω Πωγωνίου που το ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ έχει επισκεφθεί πέντε χρονιές μέχρι τώρα. το ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ περιλαμβάνει στην ΗΧΟΘΗΚΗ του 17 διαφεορετικές ηχογραφήσεις του τραγουδιού.
ΑΠΕΙΡΟΣ- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 1023
Registration date : 07/11/2007
Απ: τραγούδια της ξενιτιάς
ΚΛΑΙΝ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΤΑ ΛΙΘΑΡΙΑ
Κλαιν οι πέτρες, τα λιθάρια, κλαίνε τον καημό.
Έκλαιγα κι εγώ ο καημένος τον ξεχωρισμό.
Πως θα χωριστούμε, αγάπη, τώρα εμείς τα δυο;
Έλα να χαιρετηθούμε, τώρα στο φυγιό.
ΓιατΆ εγώ, αγάπη, φεύγω, θα ξενιτευτώ
και σε πέντε, δέκα χρόνια, πάλι εδώ θα ΅ρθω.
Δεν μου βάρεσαν τα ξένα και τα μακρινά.
μου βαρέσαν της αγάπης τα νοήματα.
Συ ξένε, που ΅σαι στα ξένα και στα μακρινά,
αν το ΅χεις για να ΄ρθεις, έλα γρήγορα,
γιατί εμένα οι δικοί σου με βαρέθηκαν,
και με προξενούν τη μαύρη μες στα Δολλιανά,
και μου δίνουν άντρα γέρο, εκατό χρονών.
Μήνα που ΅ναι πολύ γέρος, είναι και ράθυμος,
και κάθε πρωί με δέρνει για τα στρώματα.
Λέει και κάθε μεσημέρι για κρύο νερό,
και με στέλνει στο κοπάδι και στο χειμαδιό.
το εμβληματικό τραγούδι της ξενιτιάς όπως το συναντήσαμε στη συλλογή του δάσκαλου ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ". όταν - χτύπα ξύλο- την κάνω, αυτό θέλω να ακούσω την ώρα της ταφής, τραγουδισμένο από τη ΧΑΟΝΙΑ και να το παίρνει η Μ. - δεν το έχω ακούσει ποτέ καλύτερο
Κλαιν οι πέτρες, τα λιθάρια, κλαίνε τον καημό.
Έκλαιγα κι εγώ ο καημένος τον ξεχωρισμό.
Πως θα χωριστούμε, αγάπη, τώρα εμείς τα δυο;
Έλα να χαιρετηθούμε, τώρα στο φυγιό.
ΓιατΆ εγώ, αγάπη, φεύγω, θα ξενιτευτώ
και σε πέντε, δέκα χρόνια, πάλι εδώ θα ΅ρθω.
Δεν μου βάρεσαν τα ξένα και τα μακρινά.
μου βαρέσαν της αγάπης τα νοήματα.
Συ ξένε, που ΅σαι στα ξένα και στα μακρινά,
αν το ΅χεις για να ΄ρθεις, έλα γρήγορα,
γιατί εμένα οι δικοί σου με βαρέθηκαν,
και με προξενούν τη μαύρη μες στα Δολλιανά,
και μου δίνουν άντρα γέρο, εκατό χρονών.
Μήνα που ΅ναι πολύ γέρος, είναι και ράθυμος,
και κάθε πρωί με δέρνει για τα στρώματα.
Λέει και κάθε μεσημέρι για κρύο νερό,
και με στέλνει στο κοπάδι και στο χειμαδιό.
το εμβληματικό τραγούδι της ξενιτιάς όπως το συναντήσαμε στη συλλογή του δάσκαλου ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ "ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ". όταν - χτύπα ξύλο- την κάνω, αυτό θέλω να ακούσω την ώρα της ταφής, τραγουδισμένο από τη ΧΑΟΝΙΑ και να το παίρνει η Μ. - δεν το έχω ακούσει ποτέ καλύτερο
ΑΠΕΙΡΟΣ- Admin
- Αριθμός μηνυμάτων : 1023
Registration date : 07/11/2007
Σελίδα 4 από 4 • 1, 2, 3, 4
Σελίδα 4 από 4
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
|
|