μια εικόνα, μια ιστορία...

Σωτήρα 1999. η πρώτη επίσκεψη στον προγονικό μας τόπο. γεμίζουμε μπουκάλια με νερό να τα πάμε στους πατεράδες μας στο Πολύδροσο. πριν λίγο είχαμε σκάψει με τα χέρια στο "αμπέλι του Μάκου", τον προγονικό μας τόπο. πήραμε λίγο χώμα για το νέο μας χωριό. χώμα και νερό! χρόνια μετά ο πατέρας έφτιαξε νέα είσοδο στο πατρικό. δεξιά και αριστερά, έξω από την αυλόπορτα, έχτισε δύο πεζούλες. κάποια στιγμή μου είπε ότι αυτό είναι στοιχείο της παλαιάς, λαϊκής ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής. μου αποκάλυψε, επίσης, ότι στο ένα πεζούλι εντοίχισε το χώμα από τη Σωτήρα και στο απέναντι το νερό...

2003, πρωτοφτάνουμε στη Σωπική. ο αείμνηστος Μενέλαος Ζώτος που είχε πει ότι θα μας περιμένει στα σύνορα δεν ήταν πουθενά-αργότερα μας είπε ότι δεν το πίστευε ότι θα πηγαίναμε, ότι θα είμασταν τόσο τρελοί! μπήκαμε Αλβανία καμία 20ριά Καραβανίτες. κανένας μας δεν είχε ξαναμπεί από το φυλάκιο των Δρυμάδων, κανείς δεν είχε ξαναπάει στη Σωπική. ένας ατελείωτος χωματόδρομος οδηγεί από τα σύνορα ως το χωριό, καμιά ώρα με τα πόδια. (τη δεύτερη φορά το κάναμε λιγότερο, την τρίτη μας έπιασε παρα λίγο βροχή). όταν μπήκαμε στη Σωπική η απόλυτη ερημιά. ούτε γάτα δεν κυκλοφορούσε! το κινητό της επαφής μας με το χωριό δεν είχε σήμα. απομείναμε έξω από το καφενεδάκι του χωριού κοιτώντας απεγνωσμένοι τριγύρω. κάποια στιγμή πίσω από ένα γειτονικό τοίχο ξεπρόβαλαν άξαφνα αυτά τα κεφαλάκια με τα λευκά μαντήλια. μέχρι να προκάνουμε να τους μιλήσουμε, μας κοίταξαν κι εξαφανίστηκαν, προφανώς σοκαρισμένες από το θέαμά μας! προλάβαμε, ωστόσο να τις φωτογραφίσουμε. δύο ώρες μετά στο καφενείο είχαμε στήσει ένα τρικούβερτο γλέντι αφού και οι πιο δύσπιστοι είχαν πειστεί ότι οι 20 Καραβανίτες δεν είμασταν εξωγήινοι...

2η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ, Αύγουστος 2000, Καστάνιανη Πωγωνίου. Ο κύριος που περιχαρής μας χαιρετά είναι ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΡΙΩΝΗΣ. Εξαίρετος κι ακαταπόνητος ερευνητής του τόπου του, από τις σημαντικότερες παρουσίες της παραμεθόριας Ηπείρου. τον χαρήκαμε κάποιες φορές που ήρθε στο Μουσείο Λαϊκών Οργάνων στη διάρκεια σεμιναρίων πολυφωνικού τραγουδιού γιατί του δίνει ξεχωριστή χαρά να βλέπει νέα παιδιά να τραγουδούν τα αγαπημένα του πολυφωνικά. όποτε ήρθε τα παιδιά τον αποζητούσαν ξανά και ξανά. στο χωριό του βρεθήκαμε σε μια από τις διαδρομές του χειμερινού Πολυφωνικού Καραβανιού πριν από 3 εβδομάδες. τούτες τις μέρες μάλλον κλείνει οριστικά το παλιό καφενείο του χωριού, το καφενείο του Παπαγιάννη. μια φωλιά που τώρα πια οι απόδημοι του χωριού βρίσκουν ξεπερασμένη! τι γλέντια θα φιλοξένησε τούτο το καφενείο δεν περιγράφεται... και τι πολυφωνικά με τσίπουρα, από αυτά όπου βγαίνει η ψυχή στα χείλη και όχι τα μικρόφωνα...

να και μια εικόνα από την τελευταία μας επίσκεψη στο καφενείο του ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ στην Καστάνιανη-ένα καφενείο όπου τόσα χρόνια δεν καταφέραμε να πληρώσουμε ποτέ! πάντα μας φίλευαν και γλυκαίναιν τις στράτες μας στην καταπληκτική διαδρομή Κτίσματα-Λαγγάβιτσα. ένα κάδρο, ο πατέρας του Πετρολούκα, ο ξακουστός Κλης Χαλκιάς! η οικογένεια από εδώ ξεκίνησε ...

Ιούλιος 2000. Για πρώτη φορά στην Κάτω Ιταλία. Προετοιμασία της 2ης ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. Με τον Αντώνη και τη Μαρία ταξιδεύουμε από Ηγουμενίτσα Μπάρι και από εκεί στα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας. Απίστευτο πόσο κοντά ήταν Kalimera, Gallipoli, Lecce, Martano (στάση για pizza), Martignano, Sternatia. Εδώ Corigliano d'Otranto, υπέροχη πόλη με κάστρο όπου αργότερα αξιωθήκαμε να τραγουδήσουμε. Σύλλογος ARGALEIO (ο αργαλειός), από τους παλιότερους συλλόγους και συγκροτήματα της γκρεκάνικης παράδοσης. Μας περιμένουν γλυκύτατοι άνθρωποι με όργανα παράξενα για εμάς- όπως η κούπα κούπα και η δική τους λύρα. Πιάνουμε το τραγούδι με tamporella και tarantella. Απομεσήμερο, οι φίλοι μας ζητούν να τους φωτογραφήσουμε στο εσωτερικό του συλλόγου. Το γλέντι ήταν στην αυλή.. Το ίδιο καλοκαίρι οι γλυκύτατοι ARGALEIO ταξίδεψαν με το ΚΑΡΑΒΑΝΙ στη Θεσπρωτία ενώ το 2003 συμμετείχαν στη συναυλία ποιυ διοργάνωσε η "ΑΠΕΙΡΟΣ" με θέμα την ΚΑΤΩ ΙΤΑΛΙΑ στο Κατράκειο... Βρεθήκαμε αρκετές φορές από τότε στα μέρη τους ενώ και άλλοι γκρεκάνοι συμμετείχαν από τότε στο ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ. Φέτος θα ξαναβρεθούμε στην Κάτω Ιταλία, φθάνοντας, μάλιστα, στη Σικελία με κρυφό πόθο να διαβούμε αντίκρυ, στη Σαρδηνία και την Κορσική - τα κατεξοχήν νησιά της μεσογειακής πολυφωνίας.

2004, παλιό Μαυρονόρος, τρία χιλιόμετρα πιο πάνω από το σημερινό χωριό, στο τέλος ενός άσχημου χωματόδρομου. ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ - τότε 6η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ. ένα εγκατελειμμένο χωριό, γεμάτο υπέροχα ερείπια. ο κόσμος ανεβαίνει στις καρότσες αγροτικών και φορτηγών. η εκδηλωση χωρίς ίχνος ηλεκτρισμού. ανάμεσα στους πολυφωνικούς ομίλους ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΛΙΓΙΑΝΝΗΣ, ξακουστός γύφτος κλαριντζής από το γειτονικό Παρακάλαμο, μέλος κι αυτός της φημισμένης μουσικής οικογένειας. Πριν παίξει κάποιος παριστάμενος γνωστός του του ζητά νάχει στο νου του να περάσει με το κλαρίνο του το βουνό, τον Κασιδιάρη! εδώ τον ορίζοντα του βουνού τον βλέπουμε στο βλέμμα του...

η αγαπημένη μας κυρά Φρόσω από τον Παρακάλαμο σε παλιά φωτογραφία... σε ηλικία γύρω στα είκοσι

σημερινή η φωτογραφία...

χέρια ανθισμένα...

το ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ τραγουδά με τη συνοδεία της κομπανίας του ΘΩΜΑ ΛΩΛΗ ενώ οι κυράδες της Άνω Δερόπολης σέρνουν το χορό, χορό με τραγούδι μαζί, τραγούδι δικό τους - τι άλλο- "Μωρ' Δεροπολίτισσα"... Πολυφωνικό Καραβάνι 2009, Κόνιτσα.